वर्तमानको यथार्थता

म जे छु जँहा छु वर्तमानमा छु
यथार्थ भएको छ अतितले कल्पेको भविष्य ।
सोचे जस्तो भए पनि नभए पनि
कल्पे जस्ते भए पनि नभए पनि
म जे छु जँहा छु वर्तमानमा छु

तर हिजो सोचे जस्तो भोली आजमा छैन
अस्ति कल्पेको पर्सि आजमा छैन
कल्पेको प्राप्ति छैन्
रोजेको साथ छैन्
खोजेको सन्तुष्टि छैन्
साँचेको माया छैन्
आनन्द छैन्, पूर्णता छैन्, सुख छैन्, निश्चिन्तता छैन, प्रेम छैन, ……..

सूचि थपिँदो छ । “छैन” को आयतन वढ्दो छ ।

किनभने
म जे छु जँहा छु वर्तमानमा छु

यसैले त भन्न मन लाग्छ….

मनको पखेटा हुँदा हुदै उड्ने पन्छी नै किन चाहियो र ?
जुनको उज्यालो छँदा छदै ताराको धिपधिप खोज्न कहाँ पाईयो र ?